A m'arcòrd mia malinconia (Θυμαμαι τη μελαγχολια μου)

Εξαργύρωση

Κομμάτια νύχτας και μνήμης
βολίδες παιδικής σφεντόνας
προσγειώνονται στο παρόν
σαν ρήτρες του εφήμερου.

Αναπαλαιωμένος τρόμος
η διπλανή αγωνία
Αποδοχή. Μια βεβαιότητα
που δεν αναβάλλεις.

Ανέλπιστη ευκαιρία.
Εμπρός τάφρος βαθιά
και πίσω οι φίλοι.
Υποψία αντιπαροχής.

Κυρτώνει ο εαυτός σου
--γεφύρι να διαβείς--
αναίτια ισχυρίζεσαι
μια ξαφνική υψοφοβία.

Σάμπως αγάπη έλεγαν
το άνθος που ξερίζωσες.
Αποδημητικές χαρές
οι ερωδιοί που τρόμαξες.

Στης ψυχής σου την αμμουδιά
θα καταπλεύσει η Πάραλος.
Οι ενοχές υγραίνουν
τα βλέφαρα της επίγνωσης.

Γιάννης Τσολακίδης