Internal Value defaultContent

Μοιραία

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής! Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται. Ήλιε και θάλασσα γαλάζα και βάθος τ' άσωτ' ουρανού! Ω! της αβγής κροκάτη γάζα, γαρούφαλα του δειλινού, λάμπετε, σβήνετε μακριά μας, χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: ΣΑΛΟΝΙΚΗ, Greece

Τετάρτη, Απριλίου 08, 2009

Your ghost

Άλλη μια μέρα πέρασε... Μόλις έδυσε ο ήλιος. Μιας και, ό,τι κι αν γίνει, ο ήλιος θα ανατέλλει το πρωί και θα δύει το βράδυ. Πόσες υποσχέσεις δώσαμε στην ανατολή και πόσες φορές γυρίσαμε ξανα στα ίδια. Και ήρθε η δύση. (Τώρα κάποιος θα πει και μετά νύχτωσε, ενα σοβαρό ποστ δεν μπορώ να κάνω)

Πέρασε τόσος καιρός που δεν έγραψα σε αυτό το μπλογκ. Πέρασε τόσος καιρός που είπα ότι από εδώ και πέρα τίποτα δε θα είναι το ίδιο. Και τώρα μόλις που έδυσε ο ήλιος, κατάλαβα ότι γύρισα ξανά στα ίδια. Και ίσως τελικά να μην έφυγα ποτέ από εδώ. Αφιερωμένο.