Internal Value defaultContent

Μοιραία

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής! Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται. Ήλιε και θάλασσα γαλάζα και βάθος τ' άσωτ' ουρανού! Ω! της αβγής κροκάτη γάζα, γαρούφαλα του δειλινού, λάμπετε, σβήνετε μακριά μας, χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: ΣΑΛΟΝΙΚΗ, Greece

Πέμπτη, Απριλίου 09, 2009

Bye for now

Αύριο είναι η κηδεία των θυμάτων από τον πρόσφατο σεισμό στην Ιταλία. Εθνική Αργία εκεί. Και Μεγάλη Παρασκευή. Θρήνος. Μόνο που δε θα τελειώσει έτσι εύκολα στην Ανάσταση του Σαββάτου. Δε θα υπάρξει Ανάσταση το Σάββατο. Φυσική καταστροφή. Κρίμα. Λυπάμαι που λέω ακόμα και αυτό.

Άλλη μια Μεγάλη Εβδομάδα πλησιάζει. Μετά το Πάσχα, γιορτή της Ανάστασης. Του Αγίου Πνεύματος μετά, η επιστροφή των ανεστημένων. Μετά 15Αύγουστος. Άλλος ένας θρήνος. Γιορτή του Σταυρού, Χριστούγεννα. Όχι, δεν αραδειάζω τις αργίες του έτους. Προσπαθώ να βρω ένα νόημα.

Αλήθειες-ψέματα. Θεωρία-πράξη. Αγάπη-Μίσος.

Τελικά πόση απόσταση υπάρχει σε όλα αυτα; 

Φέτος εύχομαι αληθινές πράξεις αγάπης. Και υγεία πάνω από όλα.

Εννοείται ότι έχει αφιέρωση. Σε όλους, όπως σχεδόν πάντα.


Bye for now