Βράδυ Σαββάτου...

Τι λέτε? Μπαίνουμε?



Ας καθίσουμε...Σας θυμιζει μήπως κάτι?




Μια βοτκα στιμμενο, παρακαλω.





Irish bar... Μονο? Οχι φυσικα.
Περπατας... Σε δρομους γραφικους... Ευρωπαικους... Ετσι, γιατι Ευρωπη ηταν παντοτε η Δυση.
Κόσμος περπατα προς την pub ησυχα, μιλωντας χαμηλοφωνα, λεγοντας ενα αστειο συμβαν της μερας και χαμογελωντας διακριτικα.

Καθομαστε, παραγγελνουμε. Ενα δυνατο γελιο ακουγεται απο καποιον που ειναι ωρα πολλη στην παμπ και πινει την τριτη μπυρα.
"Σε καμια ωρα εχει λαιβ"
Ηδη ξεκινουν οι μουσικοι να στηνουν την παρασταση.


Η ωρα περνα, το ποτο αφθονει. Δε δουλευουμε αυριο.
Ωπ, σηκωθηκε και χορευει! Λες να τον ακολουθησουμε?

ΥΓ Βραδιές chorus nice n' sleazy. Γιατι μπορει να ειμαστε μακρια απο το Δουβλινο, το Λονδινο η το Βερολινο, αλλα αν κλεισεις την πορτα του μπαρ και μπεις μεσα, ταξιδευεις... Οπου το μυαλο σου θελει να παει.