Αν ειναι δυνατον δηλαδη!

Να βαζεις μια γραμμή αναποδα και να μη σου βγαινει το σημα(ζωγραφιες,που να ειχα και τη συναρτηση μπροστα μου)

Συγγνώμη, μπορει να μου πει κανεις πως λειτουργει αυτο το HDB3 και δε συμμαζευτεται? Τι παει να πει βαζεις 3 μηδενικα και μετα κανεις ο,τι να ναι? Αφου το BZR8 έχει δυο περιπτωσεις, ποια απο τις δυο διαλεγουμε για να συνεχισουμε τις τρεις νουλες του ειτσ ντι μπι θρι?

Γιατι οταν διαβαζεις πεινας και οταν πεινας δεν διαβαζεις?

Γιατι οταν λυνεις ασκησεις καπνιζεις τρελα και οταν διαβαζεις θεωρια καπνιζεις το ιδιο τρελα?

Γιατι ο μαλακας μας εχει βαλει ολο το κεφαλαιο με τα φυσικα μεσα μεταδοσης? Οταν θα φτιαχνω δικτυο θα ξερω απ'εξω ποσα μετρα ειναι το τηλεφωνο της κυρα Κατινας απο το τηλέφωνο της κυρα Δαφνης?

Γιατι αφησα το διαβασμα τελευταια στιγμη παλι?

Γιατι μου τη δινουν ολα αυτη τη στιγμη και ο,τι θυμαμαι χαιρομαι?

Γιατι σε εμενα?!?!?

Ωδή στο κακοποιημενο σημα

Σε κάθε βήμα φαίνεται ανοίγονται δυο δρόμοι,
τον έναν δεν τον ξέρω, ο άλλος είναι της φωτιάς. (αναθεμα το συνεστραμμενο ζευγος μου)
Κι άμα περάσεις από 'κει είναι σκληροί οι νόμοι,
μαζεύεις τα κομμάτια σου κι ύστερα προχωράς.(της πολυπλεξιας λεμε)
Μαζί σου δεν μπορούσα να κρατήσω πισινή,
καλούσα και το πείσμα και την τρέλα μου απ' τα βάθη.(η οικονομια στα μπαφερ μας μαρανε)
Κι ισορροπούσα πάνω στο δικό σου το σχοινί,
ζητούσα το ρόδο, ζητούσα και τ' αγκάθι.(ε δε γινεται και χαμηλο BER και υψηλο R, μην τα θελουμε ολα)

(αγαπητο σημα)
Για μένα ήσουν θανατηφόρος πυρετός
που μου 'δωσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσω.(για να σ'εκδικηθω αν δεν περασω το μαθημα)
Και είδα πώς γίνεται απ' τα σκοτάδια φως,
σιγά-σιγά και εγώ ν' ανατέλλω μαζί του.(διαβασμα μεχρι τα ξημερωματα)

Θυμάμαι σ' αγαπούσα, τώρα πια δε νιώθω πώς,
κοντά σου ό,τι μ' έφερε αλλού τώρα με πάει. (τετοια νυστα που φερνεις ρε αδερφε)
Τα μαύρα σου τα μάτια γίναν μπλε και είναι αλλιώς,
αλλιώς το νιώθω μέσα μου αυτό που σπαρταράει. (ο θορυβος απο τη συνεχη dc θα φταιει)
Τώρα έχω στο δισάκι μου τεράστια περιουσία
και περπατώ ξοδεύοντας σε δύσκολη εποχή.(ΝΑ η ουρα, πως να μη χαθουν τα πακετα)
Στου κόσμου τα παράταιρα δε δίνω σημασία,
απ' την αγάπη πέθανα και να 'μαι ζωντανή.

Για μένα ήσουν θανατηφόρος πυρετός
που μου 'δωσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσω.(αντε να δουμε)
Και είδα πώς γίνεται απ' τα σκοτάδια φως,
σιγά-σιγά και εγώ ν' ανατέλλω μαζί του.(αν δεν εχω κοιμηθει)

Στο δρόμο της επιστροφής που μέτρησα από σένα
απ' τα σαράντα κύματα πέρασα για να 'ρθω.(και σας ειπα να βαλουμε ζωνες προστασιας συχνοτητας)
Ο κύκλος που άνοιξε πλατιά, έκλεισε και για μένα
και τις καινούργιες θάλασσες μαθαίνω για να βγω.(μα τοσο handover,ουτε οταν πηγα Αθηνα πρωτη φορα)
Με μία τόσο ζόρικη και ωραία ιστορία
το ξέρω πως την πάθανε πολλοί κάποια φορά.
Γυρνώ, βλέπω τις στάχτες της, δεν έχει σημασία,
με τίποτα δε θ' άλλαζα μια τέτοια πυρκαγιά. (Και σου το πα, μακρια απο τον μετασχηματιστη)

Για μένα ήσουν θανατηφόρος πυρετός
που μου 'δωσε όμως χάρη και μ' άφησε να ζήσω.
Και είδα πώς γίνεται απ' τα σκοτάδια φως,
σιγά-σιγά και εγώ ν' ανατέλλω μαζί του. (ηλεκτροπληξια, τελος .-)