Μοιραία
Ω! πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής! Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται. Ήλιε και θάλασσα γαλάζα και βάθος τ' άσωτ' ουρανού! Ω! της αβγής κροκάτη γάζα, γαρούφαλα του δειλινού, λάμπετε, σβήνετε μακριά μας, χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!
1 Comments:
άντε.... καλά να περάσετε...
μη ξεχάσεις τις φώτο από το κτήριο του Τσίλερ, την β'ολτα στην άνω σύρο, το βραδάκι στον Γαλισσά (άκου με... κάτι πήρε το αυτί μου... -θα με θυμηθείς!!!) και τις σβούρες!
ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ_
Δημοσίευση σχολίου
<< Home