Ειναι κατι στιγμες....
...που σου λειπουν τα χελιδονια που πετουν χαμηλα και σε χαιρετανε...
...που σου λειπει η μυρωδια της ανθισμενης μυγδαλιας που σε συνεπαιρνει καθως περπατας στο πεζοδρομιο....
....που σου λειπει το αφθορμητο γελιο και η αγκαλια....
...που βαρεθηκες να πληρωνεις διοδια στις ανθρωπινες σχεσεις...
...που αισθανεσαι την αποτυχια και την μοναξια στο πετσι σου...
...που κανεις, μα κανεις δε σου δινει αυτο που ζητας...
...που ολα, μα ολα ειναι μπερδεμενα μεσα σου και σε χτυπανε αλυπητα....
...που η ψυχη σταζει αιμα, αργα και σταθερα, και νιωθεις το μεσα σου ν'αδειαζει και να χανεται...
2 Comments:
κι εσυ εχεις μεινει απο επιδεσμους................
Άδειος θα βρεις το δρόμο σου.
Άδειος θα κάνεις την επιλογή σου.
Μόνος σου θα παλέψεις.
Αλλιώς απογοητεύεσαι...
Κάποια πράγματα τα κάνεις απλά ΜΟΝΟΣ!
όταν περιμένεις τον άλλο ... νιώθεις μοναχός
και όσο δεν έρχεται νιώθεις ... ηλίθια κενός.
Μόνο τους φίλους σου να ακούς. Τυχερή αν έχεις.
*αυτούς μη τους χάσεις ποτέ. Αν τους χάσεις θα είσαι εκτός από μόνος και αποτυχημένος!
Δημοσίευση σχολίου
<< Home