Internal Value defaultContent

Μοιραία

Ω! πόσο βάσανο μεγάλο το βάσανο είναι της ζωής! Όσο κι ο νους να τυραννιέται, άσπρην ημέρα δε θυμιέται. Ήλιε και θάλασσα γαλάζα και βάθος τ' άσωτ' ουρανού! Ω! της αβγής κροκάτη γάζα, γαρούφαλα του δειλινού, λάμπετε, σβήνετε μακριά μας, χωρίς να μπείτε στην καρδιά μας!

Η Φωτό Μου
Όνομα:
Τοποθεσία: ΣΑΛΟΝΙΚΗ, Greece

Παρασκευή, Μαΐου 19, 2006

Πηγα να γραψω πολλα.
Πηγα να σου πω.....

γιατι σ αγαπω. γιατι σε εκτιμω.
γιατι ειμαι ερωτευμενη μαζι σου.
γιατι θελω να εισαι διπλα μου και να ειμαι διπλα σου...
γιατι θελω να μαστε ΜΑΖΙ...
γιατι...
γιατι....
γιατι.....

Προσπαθησα να βαλω ολη μου την τεχνη.
Ματαιος κοπος.
Μεσα από αυτον τον αγωνα θυμηθηκα πως η τεχνη μου μεχρι τωρα πηγαζε απο σκοτεινες και υπογειες σπηλιες.
Κι εγω τον τελευταιο καιρο μετακομισα σ' ενα λιβαδι με πολυχρωμα λουλουδια, ηλιο, δεντρα και σπανιες μυρωδιες.
Τοσο φως, που τα ματια μου λαμπουν συνεχως.
Συγχωρεσε με, αγαπη μου, μα ισως να παρει λιγο καιρο μεχρι να αρχισω να βλεπω τα χρωματα και να αναγνωριζω τις οσμες.
Σ' ευχαριστω που μου με πηρες απ' το χερι και μ εφερες εδω.
Δε μετανιωνω που σε περιμενα.
Δε μετανιωνω που δε σε ξεχασα.
Σ' αγαπαω....